Ο Άγιος Νικόλαος ήταν και είναι μέχρι σήμερα ο πολιούχος του χωριού. Πώς και γιατί κυριαρχεί ο Άγιος των ναυτικών στην έγκλειστη ευρυτανική γη, δεν μπορεί να εξηγηθεί.
Το πότε πρωτοκτίστηκε αυτή η εκκλησία δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί. Καμιά γραπτή μαρτυρία δεν έχουμε. Και η παράδοση δεν φτάνει σε πολύ βάθος χρόνου. Στη σημερινή θέση της εκκλησίας, που χτίστηκε το χρονικό διάστημα 1902 - 1905, υπήρχε παλαιός ναός από το 1831 κι αυτός κτισμένος στην θέση άλλου ναού Αγίου Νικολάου.
Ο προ του 1905 ναός ήταν χωρισμένος με «καφασωτό» όπως λεγόταν και το πίσω μέρος ήταν η θέση των γυναικών. Είχαν ξεχωριστή είσοδο και προσκυνητάρι έτσι ώστε να μην έχουν καμιά επικοινωνία με το ανδρικό εκκλησίασμα. Η εκκλησία αυτή είχε και νάρθηκα (πρόναο) που τον χρησιμοποιούσαν και για σχολείο μέχρι το 1886. Πάνω από τη μικρή εξωτερική πόρτα του Ιερού υπάρχει κυκλική πέτρα που πάνω της είναι χαραγμένη η φράση: «Ο Άγιος Νικόλαος ανακοδομήθη το 1831».
Ο σημερινός ναός κτίστηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα (1902 -1905). Οι πρόγονοί μας, στη θέση του παλαιού ναού έκτισαν περίλαμπρο ναό και φρόντισαν να το στολίσουν με ένα ανεκτίμητης, σήμερα, αξίας ξυλόγλυπτο τέμπλο.Το φθινόπωρο, πριν από την κατασκευή του τέμπλου, έκοψαν οι χωριανοί μας τις επιλεγμένες από τους τεχνίτες, καρυδιές και τα τμήματα του δένδρου που θα χρησιμοποιούσαν, τα έβαλαν όλο το χειμώνα, μέσα σε στέρνες με νερό. Την άνοιξη άρχισε η επεξεργασία του ξύλου και η κατασκευή του που κράτησε όλο το καλοκαίρι. Από τότε που τοποθετήθηκε (1905 ή 1906) μέχρι σήμερα, σε εντυπωσιάζει με τις περίτεχνες παραστάσεις του και την τελειότητα της κατασκευής. |
