Φεύγοντας από τη Σκοπιά στα 7,5 χλμ. ένας χωματόδρομος φεύγει δεξιά προς τον οικισμό του Αγ. Χαραλάμπους, εμείς όμως συνεχίζουμε ίσια. Στα 11 χλμ. μπαίνουμε στον οικισμό Καστανούλα, που είναι χτισμένη μέσα στα έλατα, στα 980 μ. υψόμετρο και μέχρι το 1928 λεγόταν Σέλιτσα. Το χειμώνα φυσικά η Καστανούλα μετατρέπεται σε χωριό φάντασμα. Συνεχίζουμε. Στα 14 χλμ. ένας χωματόδρομος φεύγει αριστερά, εμείς πάμε ίσια. Στα 15 χλμ. βρίσκουμε πάνω στο δρόμο (στα αριστερά) μία σκεπαστή πέτρινη βρύση. Στα 18 χλμ. φτάνουμε στη Ροσκά, στα 1.000 μ. υψόμετρο. Κι εδώ τα ίδια: το καλοκαίρι μένουν 30 περίπου άνθρωποι, το χειμώνα πλήρης εγκατάλειψη. Πάμε παρακάτω. Αρχίζουμε σιγά σιγά να κατηφορίζουμε. Στα 21 χλμ. από τότε που αφήσαμε την άσφαλτο φτάνουμε χαμηλά, στην κοίτη του Κρικελοπόταμου. Ο χωματόδρομος περνάει μέσα από το ποτάμι (περνούν και τα χαμηλά αυτοκίνητα, αρκεί να είναι λίγο το νερό, δηλαδή Ιούλιο & Αύγουστο), αμέσως μετά ανηφορίζει απότομα με απανωτά ζικ ζακ ψηλά στην άγρια Καλιακούδα και καταλήγει στην πίσω πλευρά του βουνού και συγκεκριμένα στο δρόμο που ενώνει Κορυσχάδες, Μεγάλο Χωριό και Προυσό. Αν είναι καλοκαίρι μπορεί κανείς να το επιχειρήσει. Το χειμώνα ούτε καν να το διανοηθείτε, ακόμη κι αν έχετε 4Χ4. |
